Elde bir hayat kalır
genelde, üzülme. Zaten fazla da değildir bu hayat, bir ölümün götüreceğinden.
Dünya hayvanları oyalardı, insanlar kaldırım taşlarında şekiller arardı. Hiçbir
kitap elde kalabilecek kadar pürüzlü olmazdı bazen. Evler, kaçılmak istenen bir
karanlıktan, soğuktan, yalnızlıktan ileri gitmezdi bazen. Hatta hatta ölmek
dahi istemezsin bir gün, ölüm için giyinmek dahi zahmetli gelirdi bazen. birinci
tekil yalnızlıklar artar, artar ve dayanamazsın, ikincileşirsin bazen. Hayat tek
başına içilecek bir şey değildir senin için, mezeyle donatırsın gereksizce
hayatı bazen. Üzülme, en tatlı hayaller yalnızlıkla başlar aslında, başka bir
yalnızı bulabilmek gibi, yalnızlığını bulabilmek gibi. Her şeye rağmen, her
şeyi yaşamak gerektiğine inanmak zor gelir bazı satırların aralarında. Öylesine
yaşarsın, ölesiye yaşayasın varken bazen. Günaha defter tutmak istersin, bazı
günahlar yarım sayılır, kafan karışır bazen. Yaşarsın işte, tek tesellin ve
günahın yaşamak olur bazen. Bazen elde bir yaşama sancısı kalır, her şey gibi
onu da yaşarsın bazen.
